Ontdekkingsprijs 2019

De Ontdekkingsprijs van het Rood Klooster, gericht op de hedendaagse kunst, heeft als doel artistiek talent te ontdekken
en de kunstenaars te promoten die op de culturele scene nog niet hun verdiende plaats innemen. Onder de 124 kandidaten ingeschreven voor de Ontdekkinsprijs 2019, heeft de jury zes kunstenaars uitgenodigd om in het Kunstcentrum hun werk tentoon te stellen.

Camille Dufour, Léonard Garcia, Florence Laprat, Charles-Henry Sommelette, Aurélie Vink en Robin Wen.

De etsen van Camille Dufour vertellen een verhaal en zijn tegelijk expressief. Deze reeks behandelt op indringende wijze de beklimming van de Everest door George Mallory en zijn verdwijning tijdens deze expeditie. Mallory’s verhaal
heeft alles van een moderne mythe, over de hybris van een man die het dak van de wereld wil overheersen.

De schilderijen van Léonard Garcia stellen de nieuwe media en de virtuele tools in vraag door ze tegenover traditionele picturale toetsen te plaatsen. Zijn thema’s zijn uiteenlopend: van archeologie over design, architectuur en
natuurlijke landschappen tot wetenschappelijke schema’s.

Wat Florence Laprat doet wisselt voortdurend tussen beeldhouwwerk, schilderijen en installaties. Zij maakt bijna uitsluitend gebruik van objecten uit het dagelijks leven en van recuperatiemateriaal. Zo plaatst zij vraagtekens bij gewoontes en onderstreept zij de kleine gebeurtenissen binnen onze percepties door de gevestigde denkpatronen om te keren.

Charles-Henry Sommelette vindt dat de mooiste inspiratiebronnen te vindenzijn in het universum dat hem omringt. De natuur is er alomtegenwoordig. De banaliteit van dingen tooit zich in zijn werk met een gewijd kantje dat ons
terugvoert naar een pantheïsme uit de oertijd.

Aurélie Vink is op zoek naar de vibratie die ontstaat tussen lijnen en oppervlakken, ongeacht of ze vol of leeg zijn. Zij speelt met vol en leeg, met lijnen en vlakken en schept op die manier ruimten die ademen en spanning uitstralen. De lijnen kruisen elkaar of niet, en ze vlijen zich tegen zwarte of kleurige vlakken aan.

Robin Wen laat ons kennismaken met allegorische weergaven van «free parties», die rondreizende clandestiene muziekfeesten van tegenwoordig. Ze hebben iets tribaals en ruraals, en de kunstenaar maakt zich de codes en rites ervan eigen om ze voor ons te ontsluieren in zijn polymorfe werken.